Analiza zależności dwóch pokrewnych programów do pracy i symulacji procesu robotów mobilnych Virtual Factory i Autonomy at Work. Uspójnienie procesu wraz z wytycznymi do ekranów i mechaniki działania. Wskazanie ekranów jednakowych i elementów referencyjnych do budowy ekranów specyficzny. Cel nadrzędny – propozycja modułów o spójnych walorach funkcjonalnych dla dalszego rozwoju i ekspansji marki.
Warszawa
Agnieszka Kucharska
Grudzień 2020
Virtual Factory to oprogramowanie do symulacji procesu pracy robotów mobilnych w fabryce na podstawie wytycznych klienta. Symulacje mają na celu odwzorowanie procesu pracy robotów w środowisku fabryki w określonym odcinku czasowym. Narzędzie jest używane w procesie sprzedaży produktów firmy. Docelowo planowany jest w nim również katalog produktów i cennik usług.
Oprogramowanie Autonomy at Work służy do obsługi procesu pracy robotów mobilnych w fabryce, na podstawie środowiska rzeczywistego. Oprogramowanie dołączane jest przy zakupie robotów mobilnych, służy do ustawienia procesu oraz nadzoru pracy wraz z wdrażaniem nowych funkcjonalności w środowisku klienta. W ramach Autonomy at Work ważnym elementem jest również administracja procesów i obsługa posprzedażowa sytuacji awaryjnych.
Analiza procesów polegała na ustawianiu podobnych zadań w obydwu programach, znalezienie wspólnych cech pracy systemów, uspójnienie i uproszczenie user flow z uwzględnieniem użytkowników o różnym stopniu wiedzy od podstawowej do eksperckiej. W obydwu programach odnaleziono niespójności w ustawieniu procesu, brak czytelnego menu, czy ścieżki kroków użytkownika. Główne prace skupiono wokół szybkiego dostępu do najważniejszych informacji, uspójnienia architektury informacji i nazewnictwa.
Badania klikalnych makiet nowej wersji Virtual Factory, przeprowadzono z użytkownikami systemu (4 osoby).
Podczas badań zwrócono uwagę na przejrzystość architektury, łatwość poruszania się po poszczególnych krokach symulacji. Jasne pogrupowanie plików z podziałem na klientów, datę otwarcie pliku, czy blokadę ostatecznych symulacji do edycji. Zaistniała potrzeba dodawania notatek przy współdzieleniu plików symulacji oraz widoku pełnoekranowego symulacji.
Architektura menu – jasne czytelne menu główne.
Nawigacja strony – breadcrumb.
Strona zbiorcza – pogrupowanie plików w katalogi klientów firmy
More – szybki dostęp do najważniejszych elementów edycji plików
Elementy edycji – w celu zachowania czystości flow elementy te zostały przedstawione na modalach.
Architektura menu – menu symulacji z rozdzieleniem części procesowej od raportów
Menu boczne – wyraźny podział na podkategorie konfiguracji
Nowa symulacja – wyraźny button nowego procesu.
Pasek narzędzi symulacji – wszystkie elementy do konfiguracji w jednym miejscu
Play – widoczny panel pojawiające się w końcowym etapie ustawienia symulacji
Pasek dolny strony – ścieżka historii symulacji – kroki procesu
Wydarzenia podzielone według popularnych kategorii. Mapa lokalizacji z oznaczonymi punktami i podstawowymi informacji o wydarzeniu. Profil użytkownika z tablicą aktywnych wydarzeń i licznikiem punktów gromadzonych w aplikacji.
Zapis na wydarzenie i wiadomości push z powiadomieniami o zbliżającym się terminie akcji. Tabela z propozycją zamiennika punktacji na wybrane profity. QR kod do szybkiej obsługi wybranych kategorii profitów. Panel do wnioskowania o nowym wydarzeniu, które chcemy utworzyć w aplikacji. W przyszłości planowane są także profile dla firm, które chcą wesprzeć wybrane akcje w ramach działań CSR – patroni akcji.